Merhaba!Bu kez sohbet havasında bir blog olacak..Aslında bakacak olursanız blogumda hep mutluluk veren,iyi hissettiren,motive eden yazılar yazmak için başlamıştım.Lakin su son günlerde olanlardan sonra buraya gülün,eğlenin,mutlu olun yazamıyorum..Bir süre hiçbir şey paylaşmayayım dedim,olmadı.Çünkü burası benim düşüncelerimi paylaştığım bir platform ise bu düşüncelerimi de yazmalıydım.Baştan belirteyim kalkıp siyaset yapacak değilim!Kaldı ki siyaset yapabilecek kadar bilgiye sahip de değilim.Olsaydı dahi bunun yeri burası değil hiçbir zaman da olmayacak..
İyi giden şeyler olsa da,hayat devam de etse ülkemiz açısından durum böyle değil..Her gün sevdiklerimizi kaybetmemek ve ölmemek umuduyla uyanıyoruz..Meğerse konu ölüm olunca bencil olurmuş insan..Hiç kimse ölsün istemesekte özellikle sevdiklerimizi kayırırmışız. Çünkü öyle sevdiklerimiz var ki sanki onlar olmazsa yaşayamazmışız gibi geliyor..Elbet bir gün böyle şeyler olacak ama bu konuda ne kadar geç o kadar iyi..Kaldı ki böyle bir şekilde 'yok yere' ölmek, ölmek için hiçte iyi bir neden değil..Ölmek için iyi bir neden olur mu demeyin..Ölümünde güzeli olur..Bu da acı çekmeden ve iyi bir neden için ölmekle olur.Mesela birinin hayatını kurtarmak için ölmek,benim için en iyi neden ..
Bu patlamalarda bize bir şey olmasa dahi her yerde polis görmek,kalabalık ortamdan korkmak,dışarıda olduğumuz her an endişe duymak bile yeterince can sıkıcı değil mi?Telefonlar artık "İyisin değil mi?Dışarı fazla çıkma!" ile başlamıyor mu?Peki daha güzel bir soru sorayım.Bu nereye kadar böyle sürecek?Bir kez oldu bir daha olmaz deyip unutup geçebileceğimiz bir şey değil bu kez..Ölenlere yas tutarken yenilerinin eklenmesi..Ve bunların bazen çok yakınında olması..
Peki ya şimdi hiçbir şey yokmuş gibi devam etme zorunluluğu ne olacak?Mecbursun işine,okuluna,marketine gitmeye..Nereye kadar kaçıp evde oturabilirsin ki?
Allah'tan herkese sabır diliyorum..Ve bu olayların en yakın zamanda son bulmasını..
Bu olaylar sonucunda fark ettiğim ise gerçekten ateş düştüğü yeri yakıyor ve bazı insanları kaybetme düşüncesi dahi öyle korkunç ki kendi canını bile umursamıyorsun..Evet,ölmekte kaybetmekte bir son değil..Ama ayrılığın hüznü hep aynı..Hep acı ..
İyi giden şeyler olsa da,hayat devam de etse ülkemiz açısından durum böyle değil..Her gün sevdiklerimizi kaybetmemek ve ölmemek umuduyla uyanıyoruz..Meğerse konu ölüm olunca bencil olurmuş insan..Hiç kimse ölsün istemesekte özellikle sevdiklerimizi kayırırmışız. Çünkü öyle sevdiklerimiz var ki sanki onlar olmazsa yaşayamazmışız gibi geliyor..Elbet bir gün böyle şeyler olacak ama bu konuda ne kadar geç o kadar iyi..Kaldı ki böyle bir şekilde 'yok yere' ölmek, ölmek için hiçte iyi bir neden değil..Ölmek için iyi bir neden olur mu demeyin..Ölümünde güzeli olur..Bu da acı çekmeden ve iyi bir neden için ölmekle olur.Mesela birinin hayatını kurtarmak için ölmek,benim için en iyi neden ..
Bu patlamalarda bize bir şey olmasa dahi her yerde polis görmek,kalabalık ortamdan korkmak,dışarıda olduğumuz her an endişe duymak bile yeterince can sıkıcı değil mi?Telefonlar artık "İyisin değil mi?Dışarı fazla çıkma!" ile başlamıyor mu?Peki daha güzel bir soru sorayım.Bu nereye kadar böyle sürecek?Bir kez oldu bir daha olmaz deyip unutup geçebileceğimiz bir şey değil bu kez..Ölenlere yas tutarken yenilerinin eklenmesi..Ve bunların bazen çok yakınında olması..
Peki ya şimdi hiçbir şey yokmuş gibi devam etme zorunluluğu ne olacak?Mecbursun işine,okuluna,marketine gitmeye..Nereye kadar kaçıp evde oturabilirsin ki?
Allah'tan herkese sabır diliyorum..Ve bu olayların en yakın zamanda son bulmasını..
Bu olaylar sonucunda fark ettiğim ise gerçekten ateş düştüğü yeri yakıyor ve bazı insanları kaybetme düşüncesi dahi öyle korkunç ki kendi canını bile umursamıyorsun..Evet,ölmekte kaybetmekte bir son değil..Ama ayrılığın hüznü hep aynı..Hep acı ..
Yorumlar
Yorum Gönder